Η πόλη

 
Πολύ συχνά όταν ταξιδεύω στην Ελλάδα και γίνεται αναφορά στην Ήπειρο, οι συνομιλητές μου σχεδόν πάντα, όταν λένε τη λέξη Γιάννενα, αμέσως μετά προσθέτουν τη φράση «ωραία πόλη».
Η πόλη με την Παμβώτιδα, η πόλη με το κάστρο, η πόλη με το κατοικημένο νησάκι.
Η πόλη των θρύλων, του Αλή Πασά, της κυρα-Φροσύνης.Φαίνεται ότι την ίδρυσε ο Ιουστινιανός κάπου κοντά στο 530 μ.Χ. εκεί που είναι το Κάστρο.  Το 1205 ο Βυζαντινός δούκας Μιχαήλ, εγκαταστάθηκε εδώ με σκοπό να δημιουργήσει το νέο Βυζάντιο, μιας και η Πόλη είχε πέσει στα χέρια των σταυροφόρων. Από την εποχή του Αλή Πασά και μετά, η πόλη βγήκε από το Κάστρο και επεκτάθηκε και άκμασε. Απέκτησε πληθυσμό περί τις 35000 κατοίκους , άνθησε το εμπόριο, χτίστηκαν τζαμιά, αγορές, αρχοντικά, υδραγωγεία. Ήταν η επόχή της έντονα αμφιλεγόμενης προσωπικότητας του Αλή Πασά, που τα Γιάννενα ήταν «πρώτα στ΄άρματα, στα γρόσια και στα γράμματα».

 

Δεν αμφισβητεί κανείς ότι στην περίοδο του φιλόδοξου Αλή, η πόλη ακμάζει ίσως όσο ποτέ στην ιστορία της. Ήταν βέβαια σκληρός ως πρώην λήσταρχος τουρκαλβανός,  κρέμασε τον Κατσαντώνη και έπνιξε τη Φροσύνη, αλλά ήταν η περιοχή στην οθωμανική αυτοκρατορία που καθιερώθηκε ως επίσημη γλώσσα η ελληνική, οι εκκλησιές ήταν ελεύθερες και τα ελληνικά σχολειά γεμάτα. Αυτό το παραμύθι με το κρυφό σχολειό, είναι καιρός να το εγκαταλείψουμε!
 Δύο μεγάλες πυρκαγιές, μία το 1820 και μία το 1869, έκαναν μεγάλη ζημιά στην πόλη, αλλά όλα ξανάγιναν απ την αρχή.

Σήμερα τα Γιάννενα είναι μια πόλη με 150.000 κατοίκους, με υποδομές -ως πρωτεύουσα της Ηπείρου- ικανοποιητικές, με πανεπιστημιούπολη, περιφερειακό Νοσοκομείο. Έχει ισχυρό πρωτογενή, δευτερογενή , τριτογενή και τεταρτογενή τομέα. Θα λέγαμε ότι είναι γενικώς μια όμορφη επαρχιακή πόλη που δεν της λείπει τίποτα. Τα ΄χει βέβαια και τα προβληματάκια της, η αλήθεια είναι. Το κυκλοφοριακό ας πούμε, δεν είναι κι από τα δυνατά της σημεία. Σε αυτό συμβάλει καθοριστικά και η νοοτροπία των κατοίκων της. Όταν για παράδειγμα στην Αβέρωφ, μια από τις πιο πολυσύχναστες οδούς της, που ενώνει το κέντρο με την λίμνη, παρκάρουν οι Γιαννιώτες  ενώ ο δρόμος δεν έχει παρά πλατιά  πεζοδρόμια και από μια λωρίδα στενή για άνοδο και κάθοδο, πώς να λυθεί το κυκλοφοριακό. Μία λύση είναι να μην σφυρίξει ο τροχονόμος σ αυτόν που έκλεισε το δρόμο και μπήκε στην Εθνική Τράπεζα -με τους δεκάδες πελάτες ανά πάσα στιγμή- να κάνει συναλλαγή. Απλά να του σηκώσει το όχημα με γερανό. Να δούμε θα το ξαναφήσει εκεί ο «Τζες»; (έχουν τοπική γλώσσα οι Γιαννιώτες που δεν καταλαβαίνεις γρι αν τους ακούσεις www.tzedes.gr )
Ένα άλλο πρόβλημα των Ιωαννίνων είναι ότι το χειμώνα, λόγο της υγρασίας  από τη λίμνη, το κρύο σου τρυπάει λιγάκι τα κόκαλα.
Η ζωή πάντως στα Γιάννενα, είναι έντονη. Οι καμιά εικοσαριά χιλιάδες φοιτητές που ζουν στην πόλη, συμβάλουν σημαντικά σε αυτό. Για το μόνο που δεν μπορεί να παραπονεθεί ένας επισκέπτης εδώ, είναι ότι δεν βρήκε φαγάδικο ή μπαράκι της αρεσκείας του! Ότι θέλει η ψυχή σου να διαλέξει. Κι από τσιπουράδικα, άλλο τίποτα. Αρκεί να κάνεις σωστή επιλογή. Γι αυτό είναι όμως εδώ το travel secrets, για να αποφύγετε τις κακοτοπιές που πάντα υπάρχουν! Και μιας κι είμαστε και ντόπιοι, κάτι παραπάνω ξέρουμε. Και είναι γενικώς εύστοχη η συμβουλή προς τους απανταχού τουρίστες, ότι για την επιλογή φαγητού, επιλέξτε αυτά που προτιμούν οι ντόπιοι.
Πάντως μία καλή επιλογή και από άποψη ποιότητας και θέας, είναι τα παραλίμνια μαγαζιά, είτε για φαγητό ψάχνετε, είτε για καφέ και ποτό (βλέπε φαγητό-διασκέδαση).
Για να κάνετε τα ψώνια σας, μια καλή επιλογή είναι η Οδός Αβέρωφ, που ξεκινάει από το Δημαρχείο και καταλήγει στη λίμνη. Αλλά και η Ανεξαρτησίας, που είναι κάθετη στην Αβέρωφ και είναι μια πολύ δυναμική εμπορική οδός.
Οι Γιαννιώτες εδώ και αιώνες, είναι και φημισμένοι αργυροχόοι . Αν δεν πάρετε ασημικά από τα Γιάννενα, από πού θα πάρετε. Προσέξτε όμως να μπείτε σε μαγαζί αργυροχόου και όχι απλώς έμπορα, γιατί μπορεί να πάρετε και ασημικά από την Κίνα!